ผมดูหนังสือพิมพ์ไทยรัฐหน้าแรกของวันนี้ (๒๖ ส.ค.๕๐) มีภาพสาววัยรุ่น ๔ คนกำลังตะลุมบอนกันนัว แบบมือเปล่า ข้าวของกระจัดกระจาย สู้กันแบบยืดเยื้อ แยกไม่ยอมออก เพราะมีการจิกผมชนิดพอคว้าได้แล้วไม่มีทางปล่อย ต้องกระชากให้หลุดไปทั้งยวง อีกคนจับคอเสื้อ พอจับได้แล้วก็จะตะหวัดให้เจ้าของเสื้อลอยไปกับมือ ที่ยอดเยี่ยมที่สุดก็คือ มีผู้สาวหนึ่งเธอแน่มาก สู้ทั้งๆที่สวมรองเท้าส้นสูงแทนที่จะใช้รองเท้าเป็นอาวุธ

สาวรุ่นเหล่านี้คงไม่ได้อ่านเรื่อง"หญิงออกสามศอก"ของผมหรือบางทีก็ตั้งสติไม่ทัน ยังกลัวๆกล้าๆ ไม่กล้าทำร้ายมากหรือรุนแรงเกินไป กลัวอีกฝ่ายจะเจ็บจะพิการ อย่างลืมนะว่าคู่วิวาทคิดแบบท่านหรือเปล่า เขาต้องการแค่เพียงสั่งสอนหรือจะเอาให้พิการ เสียโฉม ทางที่ดีถ้าเกิดเหตุขึ้นกับท่านต้องสกัดกั้น ยับยั้งคู่กรณีแบบเด็ดขาด โดนเข้าทีเดียวขยาด ถอดใจไม่สู้หรือยอมแพ้ไปเลย จะขอฉายหนังเก่าอีกครั้ง
ลองใช้กำปั้น ชกหมัดตรงไปที่ใบหน้า จุดอ่อนของผู้หญิงอยู่ที่ใบหน้า ทุกวันนี้ผู้หญิงเสียเงินส่วนใหญ่เพื่อเสริมสวยใบหน้า เสียเงินไปเสริมจมูก ไปฉีดของเหลวใส่ใต้ผิวหนังเพื่อให้ดูอูมดูเต่งตึง ขอให้เน้นเป้าหมายบนใบหน้า จุดไหนก็ได้

๑ ที่ปลายคาง เป็นจุดรวมประสาท ถ้าโดนเข้าจะหลับไปประมาณ ๑๐ วีนาที ชนิดหลับกลางอากาศเลยทีเดียว รับรองพอฟื้นหรือได้สติคืนมา ต้องร้องไห้แงกลับบ้านเลยทีเดียว

๒ ตรงจมูก จุดที่ผู้หญิงห่วงนักห่วงหนา กลัวจมูกจะไม่โด่ง บางคนอาจจะไปเสริมจมูกมาแล้วก็ได้ ทิ่มไปให้ตรงบริเวณจมูก ตั้งแต่ปลายไปจรดดั้ง ถ้าโดนเข้าจังๆต้องเข้าโรงซ่อมแน่

๓ ที่เบ้าตา ยัดกำปั้นให้เข้าไปพอดีในกระบอกตา ถ้าโดนเข้าจังๆ แม้กลางวันแสกๆก็มองเห็นดาวขึ้นระยิบ
เอาแค่ ๓ จุดนี้ก็พอแล้ว รับรอง"เอาอยู่" แต่ท่านต้องกำหมัดให้ถูกวิธี และชกให้เป็นด้วย

วิธีกำหมัด ใช้มือข้างถนัดซึ่งส่วนมากจะเป็นมือขวา แบมือออกให้นิ้วทั้ง ๔ เรียงชิดติดและบีบเข้าหากัน แล้วค่อยๆม้วนปลายนิ้วเข้ามาหาฝ่ามือ ล็อกนิ้วหัวแม่มือทับข้อที่สองของนิ้วทั้งสี่ เกร็งหรือบีบหรือกระชับนิ้วทั้งห้าให้แน่น ลองทำดู จะพบว่ายิ่งเกร็งนิ้วมากเท่าไร กำปั้นยิ่งแข็ง อย่าไปกำหลวมๆ จะทำให้กำปั้นไม่มีน้ำหนักและจะพลอยทำให้นิ้วซ้นไปด้วย เวลาชกต้องเอา"สันหมัด"กระแทก ลองกำหมัดดู แล้วปล่อยหมัดพุ่งตรงไป สันหมัด, ข้อมือ, และกระดูกท่อนแขนทั้งส่วนบนและส่วนล่างต้องเป็นเส้นตรงเดียวกันจึงจะถูกวิธี

การชก ท่านต้องอยู่ในตำแหน่งที่เมื่อปล่อยหมัดไปแล้วต้องถึงเป้าหมายพอดี ถ้าอยู่ห่างเกินไปมันสุดแขน จะหมดน้ำหนัก ถ้าอยู่ใกล้ไม่เป็นไร ใช้วิธีทิ้งตัวหรือโยกตัวไปข้างหลังเล็กน้อย และเมื่อปล่อยหมัดไปเข้าเป้าหมาย ทิ้งตัวตามไปด้วย จะเป็นการเพิ่มน้ำหนักอีกเท่าตัว การกะระยะนี่ท่านไม่ต้องไปลำบากใจ นึกเสียว่าท่านจะตบหน้าเขา ท่านจะต้องยืนในระยะห่างขนาดไหน การปล่อยหมัดก็ใช้ระยะห่างเดียวกัน

การยืนก็สำคัญ รองเท้าส้นสูงถอดไปได้เลย ยืนด้วยเท้าเปล่า พื้นเท้าราบกับพื้นแต่ให้น้ำหนักตัวอยู่ที่ปลายเท้าทั้งสองข้างเป็นส่วนใหญ่ ภาษานักมวยเขาเรียกว่า "ยืนรูปสามเหลี่ยม" คือเอาเท้าข้างเดียวกับมือที่ไม่ถนัดไว้หน้า สมมุติว่าท่านถนัดขวา เวลายืนก็เอาเท้าซ้ายไว้หน้า เท้าขวาไว้หลัง ห้ามยืนเท้าเสมอกันเหมือนกับท่าที่แม่ค้ายืนด่ากันแถมยังเอามือทั้งสองข้างท้าวสะเอว

การชกหมัดตรง คำว่า "หมัดตรง" นี่สำคัญมาก ตอนผมอยู่โรงเรียนนายร้อยตำรวจ ฝึกกันเป็นปี ทุกวันศุกร์ตอนเย็น ๒ ชั่วโมง เป็นวิชามวยไทยและการต่อสู้ป้องกันตัว การปล่อยหมัดตรง ท่านต้อง"กำปั้น"ให้แน่น ให้กำปั้นที่จะปล่อยออกไปอยู่ในระดับไหล่ (ที่จะกล่าวต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของผู้ถนัดมือขวา) เท้าซ้ายนำหน้า เท้าขวาตามหลัง ระยะห่างของเท้าทั้งสอง เท่าช่วงลำตัว ลองยืนให้ถนัด ยืนเท้าชิดไปหลักจะไม่ดี ยืนเท้าห่างกันมากไปก็จะรุก-รับไม่ถนัด ท่านต้องซ้อมเต้น"ฟุตเวิร์ค"ไปด้วย คือสามารถปริงตัวไปข้างๆ ข้างหลัง ข้างหน้าได้คล่องแคล่ว ท่านกะระยะว่า เมื่อปล่อยหมัดไปแล้วถึงปลายคางหรือใบหน้าคู่ต่อสู้พอดี แล้วท่านก็ทิ้งตัว ทิ้งน้ำหนัก (เหมือนกับการพุ่งแหลน) พุ่งกำปั้นซึ่งเกร็งแน่น ตรงไปที่จุดหมาย ผมใช้คำว่า"ตรง"ก็คือไปตรงๆ มันไม่เหมือนกับการตบ การตบมันออกทางแนวข้าง (มันคนละเรื่องกันเลย ลองทำท่าดู)

ลองพิจารณาการตบ กับการชกด้วยหมัดตรง การตบนั้นต้องแบมือ นิ้วทั้งห้าเรียงชิดติดกัน แล้วก็วาดมือออกมาทางด้านข้างลำตัว (ไม่มีใครที่ไหนที่จะตบตรงๆแบบหมัดตรง) ถ้าท่านเป็นฝ่ายถูกตบ ท่านจะมองเห็นฝ่ามือกางหลาใหญ่เบ้อเร่อ ท่านสามารถหลบหรือกันได้ ต่างกับหมัดตรงเป็น"กำปั้น" มันเล็กกว่า แต่แข็งกว่าแบมือ ถ้าใครจะตบท่าน สมมุติว่าถนัดขวาด้วยกัน พอเห็นฝ่ายตรงข้ามแบมือขวาแล้วเงื้อจะตบ ท่านเตรียมพร้อมที่จะยกแขนซ้ายของท่านรับ (รับง่ายมากครับ เพราะมันวาดมือมาจากด้านข้าง) แล้วท่านต้องใช้ความเร็ว อัดหมัดตรงเข้าใบหน้าคู่ต่อสู้เลย การรับหมัดตรงทำยากนะครับ ยากกว่ารับการตบ ถ้าคนไม่ได้ฝึกมาจะรับลำบาก คือมันต้อง"ฟุตเวิร์ค"ถอย หรือโยกตัวถอยหลบ

วิธีต่อสู้นี้ใช้ได้กับคู่ต่อสู้ที่เป็นหญิงและชาย ผู้ชายบางคนมักจะประมาทผู้หญิง คิดว่าเป็นพวกอ่อนแอ เอาแต่สวยงาม เลยทำให้ผู้ชายลืมไม่ทันระวังตัว หรือบางทีผู้ชายบางคนก็ไม่มีความรู้ในเรื่องการต่อสู้ อาศัยเพียงโครงสร้างทางร่างกายที่ใหญ่กว่าแข็งแรงกว่า สำคัญอยู่ที่การตัดสินใจ ว่าจะสู้หรือจะเลี่ยงเอาตัวรอด มันก็เป็นเรื่องที่พูดยาก ขึ้นอยู่ในสถานการในขณะนั้น แต่ถ้าตัดสินใจสู้ ต้องลงมือก่อน และต้องจู่โจมทันทีแบบไม่ให้ทันตั้งตัว แต่เดี๋ยวนี้ค่อนข้างลำบาก โจรส่วนมากจะใช้อาวุธ ไม่มีดก็ปืน อย่างไรก็ตาม ถ้าเห็นฝ่ายตรงข้ามมีอาวุธ แนะนำว่ายอมเขาดีกว่า เว้นแต่ท่านมีอาวุธที่เหนือกว่าและท่านไวกว่า

อยากแนะนำให้ท่านหาซื้อสเปรย์พริกไทพกติดตัว หรือไม่ก็เป็นอุปกรณ์อีเล็กโทรนิก ส่งเสียงดัง (เป็นอุปกรณ์สองชิ้นเสียบติดกัน หากดึงหลุดออกจากกันจะเกิดเสียงดังมาก หาซื้อได้ตามร้านขายอุปกรณ์ไฟฟ้า เช่น Radio Shack) เอาแบบง่ายๆก็"นกหวีด" อุปกรณ์พวกนี้เอาไว้ใช้เวลาคับขัน เสียงดังทำให้คู่ต่อสู้ตกใจและยังเป็นการส่งสัญญาณให้พลเมืองดีหรือเจ้าหน้าที่เข้ามาช่วยเหลือ หรือจะใช้มรรยาหญิงผสมเข้าไปด้วย รับรองท่านเป็นฝ่ายมีชัย แล้วอย่าลืมย้อนไปอ่านเรื่อง "หญิงอกสามศอกด้วยนะครับ"

*ภาษิตโจร "ลงมือก่อนมีสิทธิ์ชนะ"