เขียนเรื่องอาชญากรรมมามาก วันนี้ขอเขียนเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพที่เป็นประโยชน์ ไม่อ่านจะเสียใจ ยังไงคุณก็ต้องป่วย รักษาผิดไปแก้ตัวชาติหน้า ก่อนเกษียณไม่ค่อยได้รู้จักกับหมอ ไม่ค่อยได้ไปโรงพยาบาล ทำแต่งานหวังได้สถิติ งานไหนได้ลงพาดหัว นสพ.หน้าบาน นายชม ไม่ได้ห่วงสุขภาพเลย กินแบบสถุล อาหารนักสืบ “กล้วยน้ำว้า” นอนในรถประจำ ไม่ใช่หมอแต่เขียนเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพเพราะบางเรื่องรู้ดีกว่าหมอ (บางโรคที่หมอรักษาแต่หมอไม่เคยเป็น แล้วจะรู้ดีกว่าคนที่ป่วยได้อย่างไร)
พักตรง กล้วยน้ำว้า ก่อน นักสืบรุ่นพี่สั่งสอนให้ซื้อกล้วยประจำรถ คดีบางเรื่องต้องใช้รถซุ่มเฝ้าจุด (กิน นอน ถ่าย ในรถ) ปวดฉี่ก็ฉี่ลงถุงพลาสติก ปวดอึอั้นไว้ สอนกันต่อๆไป เลยกลายเป็นคนติดกล้วย ไม่เคยขาดบ้าน พอเกษียณจึงได้รู้จักการตรวจสุขภาพประจำ 3 เดือน หมอตรวจผลเลือดแล้วซักถาม “ทานกล้วยเยอะไหม” ตอบทันที ทานตั้งแต่เป็นนายร้อยยันนายพลเกษียณ หมอบอก “หยุดทาน โพแทสเซียมสูงมาก” ถามโพแทสเซียมสูงแล้วเป็นไง? หมอบอก อาจทำให้หัวใจหยุดเต้น รู้ไหม เวลาประหารชีวิตนักโทษโดยการฉีดยาให้ตาย ก็ใช้สารตัวนี้แหละ ได้ผลหยุดทานกล้วยและผลไม้ไปพักนึง (ความจริงผลจากการที่โพแทสเซียมในเลือดสูงมาจากหลายสาเหตุ รวมทั้งจากการทำงานของไตด้วย อาหารที่โพแทสเซียมสูงมาจากผัก ผลไม้หลายชนิด ควรทานให้พอดีๆ อย่าสุดโต่ง)
โรคแรก คือ เก๊าท์ ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย อยู่ดีๆข้อนิ้วโป้งเท้าข้างขวา ข้อที่ 2 บวม แดง ร้อน สวมรองเท้าไม่ได้ ยังเข้าใจว่าไปเดินเท้าเปล่าเตะอะไรมา หมอตรวจเลือด ยูริค ขึ้นไป 12 (ปกติไม่ควรเกิน 7) จึงได้รู้จักเจ้าโรคตัวนี้ ย้อนหลังดูประวัติการกิน ชอบเครื่องในสัตว์มากๆโดยเฉพาะ “ผ้าขี้ริ้ว ม้าม ตับ หัวใจ ไส้อ่อน” ลาบแกล้มเหล้าอร่อยเด็ด สัตว์ปีก ไก่ นก รวมทั้งยอดผักต่างๆ กินไม่บันยะบันยัง แถมร่างกายบกพร่องในการเผาผลาญ พิวรีน (สารที่ทำให้เกิดยูริค) ผลก็คือ ต้องทานยาลดยูริคต่อเนื่องจนถึงปัจจุน
โรคที่สอง ไตวาย ผลจากการตรวจเลือดหมอบอกว่า คุณมีอาการไตวายเรื้อรังขั้นที่ 4 ได้ยินคำว่าไตวายเรื้อรังก็หนาวแล้วเพราะผมมีเพื่อนคนหนึ่งต้องฟอกไตวันละ 3 ชม. สัปดาห์ละ 3 ครั้ง เพื่อนผมคนนี้ไม่มีความสุขเลย ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ โทรมาบอกลาตายเป็นประจำ มันทรมานในการดำรงชีวิต ไปไหนไกลๆก็ไม่ได้ ผมบอกว่าการมีชีวิตเป็นคนดีแล้ว ตายไปชาติหน้าอาจเกิดเป็นหมาหรือสัตว์เลื้อยคลานก็ได้ เพื่อนผมหยุดคิดที่จะฆ่าตัวตาย
ไตวายใกล้จะต้องล้างไตดูยังไง? ผลเลือดครับ ดูที่ค่า eGFR ถ้าต่ำกว่า 20 เตรียมใช้ชีวิคอยู่กับเครื่องล้างไตได้ ถ้าไม่ล้างไตก็เตรียมสั่งเสียลูกๆหลานๆและจองวัดได้เลย (เกี่ยวกับการดูค่าไต มีให้ดูหลายตัว เราไม่ใช่หมอดูตัวนี้ตัวเดียวจบ) ปัจจุบันค่า eGFR ของผมอยู่ที่ 30 กว่าๆ ใกล้เวลาต้องล้างไตแล้ว
หมอจะบอกเสมอว่าไตวายไม่สามารถกู้คืนได้ ผมก็ยังพยายามแสวงหาผู้เชี่ยวชาญเรื่องฟื้นฟูไต พบอยู่ที่ขอนแก่น คุณหมออมร เปรมกมล เชี่ยวชาญเรื่องการ “เคาะไต” รับทราบจากการปรึกษา โรคไตเกี่ยวข้องกับยาและอาหารที่เราทานเข้าไปทั้งนั้น ยาที่มีความจำเป็นก็ต้องทานเพราะต้องรักษาโรคที่ป่วย (ไม่กินอาจตายหรือพิการ) ส่วนอาหารเราเลือกได้ ปัจจุบันอาหารทกชนิดมีสารที่ทำลายไตเจือปนอยู่ทั้งสิ้น สารเหล่านั้นคือ ผงชูรส สารกันบูด ฟอร์มาลิน ฯลฯ ผมจึงต้องกินแต่ข้าวต้มข้าวกล้อง ไม่มีการปรุงรส (เกี่ยวกับการเคาะไตจะกล่าวในคราวต่อไป)
โรคที่สาม ปวดข้อเข่า นอนอยู่เฉยๆก็ปวด เดินไม่สะดวก ขึ้นลงบันไดไม่ได้ เป็นโรคประจำตัวของสูงวัย (คนแก่) ข้อเข่าเสื่อม หมอนรองกระดูกชำรุดเสียหาย ทางรักษามี
1.เปลี่ยนข้อเข่า รพ.ตำรวจมีชื่อมาก มีบางคนไปพูดให้เสียหาย อย่าไปผ่านะ ผ่าแล้วจะเดินไม่ได้ ต้องนั่งรถเข็น มันอยู่ที่การทำกายภาพหลังผ่าตัดหรือเปล่า ถ้าคุณปฏิบัติตัวตามคำแนะนำแพทย์จะไม่มีปัญหา มีตัวอย่างเล่าให้ฟัง มีสุภาพสตรีสาวสวยแต่เดินแล้วขาโก่ง ไปหาแพทย์ผู้ชำนาญผ่าตัดข้อเข่าด้านขวา หลังผ่าตัดขี้เกียจทำกายภาพ ผลคือเส้นเอ็นยึด ขาขวาเหยียดตรงตลอดเวลา งอเข่าไม่ได้ ก็เลยไม่สามารถจะขับรถยนต์ได้
2.แพทย์ทางเลือก ก็ที่ รพ.ตำรวจอีกนั่นแหละ คุณหมอธนา ธุระเจน ไม่ต้องผ่าตัด ฉีดสารหล่อลื่นเข้าข้อเข่า จำชื่อสารไม่ได้ ข้างละ 13,000.- บาท (เบิกได้) ผมฉีดสารเข้าข้อเข่า 2 ข้างพร้อมกัน หกเดือนไปฉีดครั้ง ทำมาหกปีแล้ว ช่วยให้การเดินดีขึ้นแต่ก็ยังมีการปวด (กำลังคิดจะผ่าตัดเปลี่ยนข้อ กลัวว่าแก่ตัวต้องนั่งรถเข็น) การใช้แพทย์ทางเลือกต้องเคร่งครัดการปฏิบัติตัว ลดน้ำหนักเป็นประการสำคัญ (ส่วนสูงลบด้วย 100 คือน้ำหนักที่ควรจะเป็น) อย่านั่งคุกเข่า อย่านั่งพับเพียบ หลีกเลี่ยงการเดิน ขึ้น – ลง บันได (เป็นสาเหตุหนึ่งที่ผมไม่อยากเข้าวัด ไม่อยากไปงานศพ จะถูกเชิญให้ถวายของพระ ขึ้นเมรุทอดผ้าบังสุกุลประจำ)
โรคที่สี่ ต่อมลูกหมากโต รู้ได้ยังไง? ก็คือฉี่ไม่ค่อยออก (ไม่พุ่ง) ฉี่ไม่ค่อยสุด (มีก๊อก 2) ฉี่บ่อย เหตุเพราะต่อมลูกหมากโตไปเบียดพื้นที่ของกระเพาะปัสสาวะ ทำให้เก็บน้ำปัสสาวะได้น้อย *ต่อมลูกหมากโตกับมะเร็งต่อมลูกหมากคนละเรื่องกัน แต่ถ้ารักษาไม่ดีมันจะพันกัน คือจากลูกหมากโตธรรมดาพัฒนาเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก
*ถึงตอนนี้ติดตามฟังให้ดี เพราะการตัดสินใจผิดพลาดทำให้ผมเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก (เสียใจจนถึงทุกวันนี้) ต่อมลูกหมากโตเป็นเรื่องปกติของผู้สูงอายุ เป็นกันเกือบทุกคน ส่วนจะทราบว่ามีความเสี่ยงในการเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากหรือไม่ต้องดูที่ค่า PSA *การตัดสินใจผิดของผมก็คือ เมื่อค่า PSA ขึ้นถึง 4.9 (ค่าปกติไม่ควรเกิน 4) ผมให้แพทย์ตัดชิ้นเนื้อจากต่อมลูกหมากมาตรวจหามะเร็ง ผลการตรวจไม่พบ ดีใจมากเลี้ยงฉลอง สามปีต่อมาค่า PSA สูงขึ้นเรื่อยๆจนถึง 9 หมอส่งทำ MRI พบต่อมลูกหมากมีผิวขรุขระ เหมือนลูกเงาะ (ปกติผิวของต่อมลูกหมากจะเรียบ) ต้องตัดชิ้นเนื้อจากต่อมลูกหมากตรวจเป็นครั้งที่สอง คราวนี้พบว่าส่วนที่งอกขึ้นมาคือเซลล์มะเร็ง (ไม่ควรไปยุ่งกับมัน อวัยวะต่างๆของร่างกายมีการรักษาตัวเอง พอเกิดแผลเซลล์จะรักษาตัวเองแล้วไม่รู้จักหยุด)
*ถึงตอนสำคัญ จะตัดสินใจจัดการกับมะเร็งต่อมลูกหมากอย่างไร 1.ตัดต่อมลูกหมากทิ้ง 2.ฉายรังสี 3.ฝังแร่เรเดียม 4.แพทย์ทางเลือก เป็นที่ทราบกันแล้วว่าต่อมลูกหมากผลิตฮอร์โมนเพศและฮอร์โมนเกี่ยวกับความเจริญเติบโตของร่างกาย ผมจะไม่ยอมเสียมันไปง่ายๆ
แพทย์ทางเลือก กัญชา จะไม่เอ่ยชื่อหมอ ไม่กล่าวถึงสถานที่ เป็นกัญชาสกัดบรรจุขวดบีบหยด ค่อยๆหยดใต้ลิ้น เริ่มจาก 3 หยด เป็น 5 เป็น 7 มึนๆเหมือนเมาเบียร์ หลับสบาย หมอบอกถ้ารักษามะเร็งต้องเข้มข้น ถึงคืนที่ต้องตัดสินใจ เป็นไงเป็นกัน ถ้าจะสู้ใจต้องถึง กดจุกบีบกัญชาจากขวดเต็มที่ บีบพรวดลงใต้ลิ้น น่าจะมากกว่า 10 หยด กลืนลงคอ มึนๆเหมือนอย่างเคย หลับไปประมาณ 3 ชม.ต้องทะลึ่งตื่นกลางดึก มีอาหารหลอน เพดานห้องหมุนติ้ว ลุกขึ้นเดินเซ ล้ม ประสาทตื่นตัว ความง่วงหมดไป เกิดอารมณ์กลัวแบบขี้หดตดหาย หวาดวิตก แน่นหน้าอก หายใจไม่ออก กลัวตายเป็นที่สุด ร้องไห้เหมือนเด็ก ปลุกภรรยา “ช่วยด้วย อย่าทิ้งผมนะ” เสียงภรรยาตอบ “บอกแล้ว อย่ากินกัญชา” อารมณ์เปลี่ยนเป็นหัวเราะทันที ขำที่ภรรยาเตือนสติ แล้วอารมณ์ก็กลับมาเศร้าอีก ไม่สนุกเลย เดินพล่าน อยู่ไม่สุข เข้าห้องน้ำเอาน้ำเย็นราดหัวก็ไม่ทุเลา ความกลัวเข้ามามากจนทุรนทุรายอยู่หลายชั่วโมง ใช้ยานอนหลับช่วย ตื่นมาหาย พอกันทีสำหรับกัญชา ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะ แต่การสกัดคงฮ่วยแตก
พยายามสืบค้นหาตัวอย่างผู้ที่รักษามะเร็ง โดยการตัดต่อมลูกหมากทิ้ง คุยทางโทรศัพท์ มีทั้งดีและไม่ดี ไปพบตัวเป็นๆคุยกันเลย ดูแก่เกินอายุ มีอาการกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ อวัยวะเพศไม่แข็งตัว (วิธีนี้ไม่เอาดีกว่า)
คุยกับผู้รักษาโดยการฝังแร่เรเดียม โดยฝังไว้ที่ก้นใต้ลูกอัณฑะ เขาบอกว่าเวลานอนทุกข์ระทมมาก เหมือนนอนบนเตาอั้งโล่ มันร้อนมากๆ อวัยวะเพศก็เหี่ยว ใช้การไม่ได้
เหลือวิธีสุดท้าย ฉายรังสี หาตัวอย่างไม่เจอแต่ก็ได้คุยกับหมอเฉพาะทาง หมอบอกว่ายังไงๆต่อมนี้ก็ยังอยู่กับคุณ มันจะกลับใช้งานได้อีก ตัดสินใจเลือกวิธีนี้เลยโดยลืมไปว่ารังสีนอกจากจะฆ่าเซลล์มะเร็งแล้วยังฆ่าเซลล์ดีๆที่อยู่ข้างเคียงอีกด้วย รับการฉายรังสีไป 44 ครั้งโดยเครื่องฉายที่ทันสมัยแต่ก็มีพลาดเพราะตัวเราเองทำผิดข้อแนะนำ คือต้องดื่มน้ำ 1 ลิตรครึ่งก่อนรับการฉายรังสี วันเกิดเหตุก่อนถึงคิวดื่มน้ำได้ที่แต่ฉี่ราดซะก่อน รีบดื่มน้ำเข้าไปใหม่แต่ตำแหน่งไม่ได้ ผลคือรังสีพลาดไปกระทบลำไส้ กลับถึงบ้านถ่ายเป็นการใหญ่ หมอบอกโชคดีที่ลำไส้ไม่ทะลุ กำชับให้ปฏิบัติตามคำแนะนำอย่างเคร่งครัด
ไวรัสโควิด 19 ระบาด ใครๆก็ไปรับการฉีดวัคซีน เลือกตัวที่เห็นว่าปลอดภัยที่สุด SinoPharm เข็มที่หนึ่งผ่านไปด้วยดี เข็มที่สองเมื่อ 8 ส.ค.64 พอวันที่ 15 ส.ค.ปีเดียวกันถ่ายเป็นเลือดสดๆ มีแต่เลือดเต็มชักโครก ด่วนไป รพ.นอนให้หมอเอานิ้วแหย่ก้น ภาวนาให้พบริดสีดวงจะได้จบๆ แต่ไม่พบ ต้องส่องกล้องตรวจช่องท้อง ลง Face book หาเพื่อนใครมีอาการแบบเดียวกันบ้าง (รับวัคซีนแล้วถ่ายเป็นเลือด) ได้ข้อมูล ตายไป 2 อีก 2 เจอมะเร็ง *ของผมไม่พบมะเร็งแต่หนักกว่า คือปลายลำไส้ใหญ่ (จุดที่ใกล้ต่อมลูกหมาก) อับเสพ ยุ่ย อันเนื่องมาจากการฉายรังสี เมื่อได้รับวัคซีน เป็นตัวกระตุ้นให้ผู้มีโรคหรือสิ่งบกพร่องประจำตัวได้สำแดงผลออกมา ขอบคุณคณะแพทย์ รพ.ตำรวจช่วยกันหาทางรักษา จนถึงปัจจุบัน (ผ่านมา 5 เดือน) ก็ยังถ่ายเป็นเลือดแต่จำนวนน้อยลง หมอบอกจะค่อยๆหายไปในที่สุด
*ถึงตอนนี้ผมก็ยังเถียงกับหมอและเพื่อนๆอีกหลายๆคนที่ว่า ผลจากการฉีดวัคซีนไม่ทำให้ถึงตาย แต่ที่ตายเพราะมีโรคประจำตัว ผมเถียงไปว่า หากไม่ไปรับการฉีดวัคซีนคนเหล่านั้นอาจจะมีชีวิตอยู่และผมก็คงไม่ต้องถ่ายเป็นเลือด
บทส่งท้าย ผู้ที่อ่านคงได้ประโยชน์ ได้ข้อมูลประกอบการตัดสินใจในการรักษาอาการเจ็บป่วยของท่าน จากการรักษาโรคของผมผ่านหลายโรงพยาบาล ทั้งเอกชนและของรัฐ ขอยืนยันว่าโรงพยาบาลตำรวจให้บริการดีที่สุดเพราะมีบริการสำหรับ VIP.