ขอเขียนถึง"จ๊อดกองปราบ"เป็นครั้งสุดท้าย ไว้อาลัยตำรวจผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของมือปราบหลายราย เคยสร้างชื่อเสียงให้กับผม ได้เป็นข่าวในทีวี ขึ้นหน้าหนึ่งบนหนังสือพิมพ์ เรื่องมือปราบชาละวัน สยบโจรปล้นรถทัวร์ ล่าแก๊งโจรกรรมรถ โจรกรรมพระพุทธรูป รวมทั้งเรื่องที่ไม่สามารถเปิดเผยได้อีกมากมาย มอบงานให้ไปทำไม่เคยผิดหวัง จ๊อดกับลูกน้องเพียงไม่กี่คนทำงานสำเร็จไม่เรื่องมาก นายเพียงรอเสนอหน้าแถลงข่าวเท่านั้น ส่วนจ๊อดกับทีมงานจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยว สุดท้ายเขาตายโดยไม่มีโอกาสได้ชักอาวุธ ตายพร้อมลูกน้องคนสนิทอีก๒คน ท่ามกลางพยานรู้เห็นเป็นร้อย ในงานบุญบนศาลาการเปรียญ วัดสุธาดล ตำบลบ้านอิฐ อำเภอเมือง จังหวัดอ่างทอง ส่งท้ายปีเก่า ๒๕๕๒ เพราะประมาทมือปืนเฒ่าอายุคราวพ่อ ตำรวจออกหมายจับมือปืนผู้นี้ แต่อนิจจาไม่มีใครสักตนที่ตามล่ามือปืนผู้นี้อย่างจริงจัง ปล่อยให้มือปราบตายอย่างสุนัขข้างถนน เรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดเป็นครั้งแรก ซ้ำซากหาอ่านได้จาก "ตายอย่างหมาข้างถนน" ใน www.angkul007.com ยกมาสักราย ร.ต.อ.ศุภมินทร์ นิยะโต๊ะ นักเรียนนายร้อยตำรวจ ตายขณะรับราชการอยู่ที่กองปราบ มือปราบเป็นร้อยแต่เงียบยิ่งกว่าโยนเข็มลงมหาสมุทร สืบจนได้เงื่อนงำแต่เจอตอ มีผู้ใหญ่รับปากจะช่วยจัดการให้แต่ก็มาตายไปเสียก่อนงานจะเสร็จ สรุปตายอย่างหมาข้างถนน จะมีก็แค่ญาติพี่น้องที่ต้องโศกเศร้าและเรียกหาความยุติธรรม
*เตือนสติมือปราบทั้งหลายอย่าทะนง สักวันถูกฆ่าแล้วใครจะล่า ตามล้างตามเช็ดให้ ระวังจะตายอย่างหมาข้างถนน อย่ามาอ้างคนตายมีสัตรูเยอะ เคยไปฆ่าคนโน้นคนนี้มาก่อน กฎหมายต้องเป็นกฎหมาย ถ้ามีหลักฐานก็ต้องจัดการไปตามกระบวนการยุติธรรม อย่าเลือกปฏิบัติ
*ประสานไปยังผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้องโดยตรงก็แล้ว กับบรรดามือปราบที่ยังมีอำนาจหน้าที่อยู่ก็แล้ว เป่าสากยังดังกว่า จะบอกว่า "ไม่ต้องไปตามล่าแล้ว ทั้งคู่ไปเจอกันในปรโลกแล้ว" ถ้าไม่ไปแก้แค้นกันก็คงกอดคอกัน ถือว่า "เวรย่อมระงับไปด้วยการไม่จองเวร" คือ ผู้ต้องหาตามหมายจับแก่ตายไปแล้วครับ เมื่อเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๑ ผมอาจจะรู้ช้าแต่ว่าสนใจ เพราะจ๊อดกองปราบคือลูกน้อง ขอให้ทุกอย่างสงบ จะทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้.