เรื่องนี้เกิดสมัยที่ผมรับราชการอยู่ที่ สภ.เมืองนครปฐม ยศร้อยตำรวจโท รับแจ้งจากพระวัดพระปฐมเจดีย์ให้ไปจับ "โจรถ้ำมอง" (ผมขอเรียก“นักถ้ำมอง" ว่า "โจร" เพราะมีพฤติการณ์ไม่ต่างไปกว่าโจร) นครปฐมเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ใกล้กรุงเทพฯ จุดดึงดูดคือเจดีย์สูงเท่านกเขาเหินเล่าขานเป็นตำนานพญากงพญาพาน สมัยนั้นลานพระปฐมเจดีย์มีห้องน้ำชายและหญิงแยกอยู่คนละแถวๆละสามห้อง เป็นห้องแฝดผนังเดียวกัน ผนังและหลังคาเป็นสังกะสี วันหนึ่งพระสังเกตเห็นมีผู้ชายเข้าไปใช้ห้องน้ำหญิงโดยเข้าไปห้องที่อยู่ตรงกลาง แรกพระท่านนึกว่าโยมชายผู้นั้นคงจะเกิด"ทุกข์หนัก"ปัจจุบันทันด่วนเข้าห้องน้ำชายไม่ทัน แต่ผิดสังเกตเอาตอนที่โยมแกไม่ยอมออกมา ใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ ทำให้โยมที่เป็นสุภาพสตรีต้องต่อคิวยาวเพื่อรอเข้าห้องน้ำเนื่องจากมีให้ใช้ได้เพียง ๒ ห้อง จึงให้ตำรวจไปเคาะประตูส้วมเรียกเอาตัวมาสอบสวน อ้าว..ดันเป็นคนรู้จักเข้าไปอีก เจ้าต้อยฯบ้านอยู่ไม่ไกลจากโรงพัก ถามว่าเข้าไปอยู่ในห้องน้ำหญิงทำไม ต้อยฯรับสารภาพ "ผมเจาะรูดูผู้หญิงเข้าห้องน้ำครับ" ไม่อยากถามว่าจะดูไปทำไม ก็ไอ้ต้อยฯมันเป็นเด็กหนุ่ม อายุตอนนั้นประมาณ ๑๖-๑๗ ปี มันก็"ช่วยตัวเอง"นะซี ผมตักเตือนว่าอย่าไปทำอย่างนี้จะติดนิสัยกลายเป็นโรคจิตแล้วจะกลายเป็นอาชญากรรมในที่สุด เจ้าต้อยฯบอกว่า "หมวดผมไม่เอาอีกแล้ว ผมเป็นหวัดไปหมดเลย สูดกลิ่นฉี่ทั้งวัน" นั่นนะซี ผมฟังเสียงเจ้าต้อยฯพูดสำเนียงเหมือนคนคัดจมูก
ไอ้ต้อยฯมันเข้าห้องน้ำหญิงห้องกลาง เจาะผนังห้องน้ำทั้งซ้ายและขวา ดูผู้หญิงเข้าไปฉี่ไปถ่ายในห้องน้ำข้างเคียงเพลินไปเลย ไม่รู้ว่าดูก้นใครต่อใครบ้าง คดีนี้ไม่มีผู้เสียหาย ผมหมายถึงหญิงที่ถูกถ้ำมองเพราะเขาเข้าไปทำธุระเสร็จแล้วก็จากไป ผมเลยปรับเจ้าต้อยไป ๕๐ บาท (สมัยนั้น ๕๐ บาทเยอะมาก) ฐานก่อความรำคาญให้ผู้อื่น อันเป็นความผิดลหุโทษ ปัจจุบันคุณต้อยฯเป็นพลเมืองดีคนหนึ่งของนครปฐม รับใช้สังคมเป็นนักการเมืองท้องถิ่นและห้องน้ำที่พระปฐมเจดีย์ก็ได้สร้างเป็นห้องผนังคอนกรีตไปแล้ว เหตุเพราะไอ้ต้อยแท้ๆ
อีกเรื่องเหตุเกิดที่อำเภอเมืองนครปฐมนี่แหละ ที่ซอยหกถนนเทศา ซอยใกล้ร้านก๋วยเตี๋ยวเสวยของ "ป๋าเว้ง" ซอยดังกล่าวเป็นห้องแถวไม้สองชั้นเป็นแถวยาวหลายคูหา ด้านหลังห้องแถวเป็นที่ว่าง คุณรัตน์ฯเป็นสาวสวยประจำซอย หุ่นดีมีฐานะยังไม่แต่งงาน ทุกวันเธอเป็นอาหารตาของวัยรุ่นในซอย ผมยอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงสวยคนหนึ่ง ผมรู้จัก เธอชอบใส่ชุดแนบเนื้อเน้นทรวดทรง ผมยังแอบชอบในใจ วันหนึ่งคุณรัตน์ฯพบความผิดสังเกต โดยทุกวันเวลาประมาณ ๕ โมงเย็นเศษๆ คุณรัตน์ฯเลิกงานขับรถกลับถึงบ้านจะเห็นวัยรุ่นในซอยซึ่งมีประมาณ ๕-๖ คนนั่งจับกลุ่มที่หน้าบ้านเธอโดยมีไอ้"เหย"เป็นหัวโจก เวลาเธอจอดรถหน้าบ้าน วัยรุ่นจะหันมามองเธอเป็นตาเดียว แรกๆเธอภูมิใจคิดว่าวัยรุ่นติดสวย แต่พอเธอเข้าบ้านแล้วพวกเด็กวัยรุ่นเหล่านี้ก็จะแยกย้ายกันกลับ เป็นมาเช่นนี้หลายเดือนไม่เคยเอะใจ เมื่อเธอเข้าบ้านเปลี่ยนเสื้อแล้วก็จะเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ชั้นล่าง วันหนึ่งขณะเธออยู่ในห้องน้ำได้ยินเสียงดังโครมเหมือนของหล่นที่นอกบ้านด้านหลังห้อง อาบน้ำเสร็จจึงออกไปดูพบรังไม้ฉำฉาวางซ้อนกันหลายใบ อยู่ตรงตำแหน่งห้องน้ำ เธอรู้ทันทีว่าโดน"ถ้ำมอง" กลับเข้าไปดูในห้องน้ำ ฝาผนังถูกเจาะเป็นรูพรุนหลายรู เวลาเธอยืนอยู่ในห้องน้ำจะมองไม่เห็นเพราะรูอยู่ใต้ไม้คร่าว ต้องก้มตัวจึงจะเห็นรู เธอเก็บอารมณ์ทำเป็นปกติแต่เตรียมอุปกรณ์คือไม้แขวนเสื้อที่เป็นลวดแข็ง ดึงให้เหยียดตรง วางไว้ในห้องน้ำ
วันต่อมาคุณรัตน์ฯเลิกงานขับรถกลับบ้านตามปกติ ไอ้เหยฯกับพวกจับกลุ่มเหมือนอย่างเคย พอคุณรัตน์ฯเข้าบ้านวัยรุ่นก็สลาย คุณรัตน์ฯเข้าห้องน้ำอย่างที่เคยปฏิบัติ เธอระวังอยู่แล้ว สังเกตว่ามีเสียงผิดปกติที่ผนังห้อง คะเนว่านักถ้ำมองเริ่มปฏิบัติการ เธอใช้ความเร็ว เอาลวดไม้แขวนเสื้อที่เตรียมไว้ทิ่มพรวดเข้าไปในรูๆหนึ่ง ต่อมาเธอก็ได้ยินเสียงดังโครม เธอปิดไฟในห้องน้ำทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่สักพักต่อมาผมต้องให้ตำรวจไปเชิญตัวคุณรัตน์ฯมาที่โรงพัก ก็ไอ้เหยฯไปแจ้งความถูกทำร้ายร่างกาย เคราะห์ดีที่ไม่โดนลูกตา มันเฉียดไปทางด้านหางตาเลือดอาบหน้า โชคดีที่ตาไม่บอด ได้ความว่าไอ้เหยฯถ้ำมองคุณรัตน์ฯมาแรมเดือน โดนคุณรัตน์ฯเอาคืนตาเกือบบอด ผมต้องนั่งเป็นเท้ามาลีวราชว่าความอยู่นาน เรื่องคดีเกิดต่างจังหวัดสมัยก่อนไม่ยาก พูดให้คู่ความเข้าใจเรื่องนี้เจ๊ากันไป ผิดทั้งคู่ ไอ้เหยฯแอบดูคุณรัตน์ฯมานาน คงเอาเรือนร่างคุณรัตน์ฯไปสร้างมโนภาพหลายครั้ง สมแล้วที่ถูกเจ๊รัตน์ฯเอาคืนเพียงครั้งเดียวแต่ก็ต้องเย็บหน้าไปหลายเข็ม
หลังจากคดีเสร็จแล้วผมเจอหน้าไอ้เหยฯก็ยังอดไม่ได้ที่จะเรียกไปกระซิบถามว่า "เป็นไงบ้างว๊ะ" อย่าว่ากันเลยน๊ะครับตอนนั้นผมก็อายุแค่ ๒๕ มองๆเจ๊รัตน์ฯอยู่เหมือนกัน ไอ้เหยฯยกนิ้วโป้งพร้อมบอกว่า "ขาวจั๊วะเลยครับ" แหมไอ้เรื่องพรรค์นี้ ใครๆก็อยากรู้อยากเห็น
ไอ้เหยฯตายไปแล้ว จำได้ว่าพอเจ๊รัตน์ฯรู้ข่าวการตายก็บอกว่า "ดี สมน้ำหน้า" โห..เจ๊รัตน์ฯผูกใจเจ็บจริง นี่..ถ้าไม่สวย ไม่หุ่นดีคงไม่มีใครเขาอยากดูหรอก
ตอนที่ผมย้ายมาอยู่ในนครบาล เป็นผู้บังคับการตำรวจนครบาล ๔ คุมท้องที่ สน.ลาดพร้าว มีคดี "ถ้ำมอง" เกิดขึ้น ซัดกันถึงตาย เหตุเกิดย่านถนนนวมินทร์ ผู้เป็นนางแบบโดยไม่ตั้งใจเป็นสาวจบวิศวฯ สวย รวย หุ่นดี วันหยุดเสาร์-อาทิตย์เธอจะมาพักห้องแถวตึกซึ่งเป็นแถวยาวหลายห้อง เธอพักห้องต้นๆซอย ท้ายซอยมีพวกหนุ่มๆพักห้องแบ่งเช่า ด้านหลังห้องแถวเป็นกำแพงสามารถเดินถึงกันได้ สาวจะมาพักเฉพาะเสาร์อาทิตย์ วันอื่นๆจะพักกับพ่อแม่อีกแห่งหนึ่ง บ้านห้องแถวนี้จะปิดทิ้งไว้ ช่วงที่ไม่มีคนอยู่พวกนัก "ถ้ำมอง" แอบปีนเข้าในบ้านแล้วเจาะรูผนังห้องน้ำทำ "ถ้ำมอง"
วันเกิดเหตุ เธอขับรถมาจอดหน้าบ้านเวลาประมาณทุ่มเศษ วัยรุ่นท้ายซอยเห็นรถจอดหน้าบ้านก็จะรู้ว่า เธอมาแล้ว เธอพักอยู่คนเดียว คืนนั้นเป็นคืนวันอาทิตย์ต่อวันจันทร์ ประมาณใกล้สว่างเธอเข้าห้องน้ำที่ชั้นล่างเพื่อเตรียมออกไปทำงาน เมื่อเธออาบน้ำเสร็จ เอาผ้าเช็ดตัวนุ่งกระโจมอกเดินออกจากห้องน้ำขึ้นบันไดไปห้องนอนซึ่งอยู่ชั้นบน เธอโดนชายหนุ่มร่างกำยำใช้แขนล๊อคคอ แขนอีกข้างหนึ่งถืออาวุธมีดพกปลายแหลมจิ้มที่ชายโครง เธอมีการศึกษาและมีสติ พอโดนเข้าอย่างนี้ก็รู้ทันทีว่าจะเกิดอะไรต่อไป สมองไวคิดวิธีที่จะแก้ปัญหา ไอ้โจรเอามีดจี้เธอขึ้นบันไดไปที่ห้องนอน เธอไม่ได้ขัดขืน เดินไปแต่โดยดีไม่ดิ้นต่อสู้ โจรมันก็พอจะรู้ว่าเธอคง "ยอม" สาวบอกว่า เอามีดออกไปห่างๆได้ไหม ฉันเป็นหอบหืด (เธอเป็นหอบหืดจริงๆ) ไอ้โจรก็พอจะรู้อาการของหอบหืดซึ่งถ้าเหนื่อยขึ้นมาจะเกิดอาการหายใจไม่ออก ถ้าปล่อยให้เกิดอาการเช่นนั้นก็คงหมดอารมณ์ที่จะร่วมหลับนอน พอถึงเตียงสาวนั่งลงบนที่นอน บอกกับไอ้โจรว่า "ช่วยหยิบยาพ่นให้ทีได้ไหม วางอยู่บนโต๊ะชั้นล่าง" โจรตั้งใจจะเผด็จสวาทเห็นท่าทีสาวไม่ขัดขืนก็ตายใจ คิดว่ายังไงๆก็ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่กลัวว่าอาการหอบหืดกำเริบจะหมดสนุก จึงต้องเข้าช่วยพยาบาลก่อน รีบลงบันไดไปหยิบยาตามที่สาวสั่ง สาววิศวฯไม่ได้หมูอย่างโจรคิด ไม่แน่จริงคงไม่กล้านอนคนเดียว ตอนที่โจรลงไปชั้นล่าง เธอมีปืนพก "บาเรตต้า" ขนาด.๒๒ ชนิดหักลำกล้องใส่กระสุน "ลูกล่อ" ปืนแบบนี้สามารถยิงได้ทันทีโดยไม่ต้องขึ้นนกปืน เหมาะสำหรับผู้หญิง ปืนเก็บไว้ใต้หมอน เธอถือปืนเตรียมพร้อม เวลาเดียวกันไอ้โจรถือหลอดยาพ่นคอขึ้นมาจากชั้นล่าง อีกมือหนึ่งก็ยังถือมีด พอโจรโผล่เข้าไปในห้องนอน ระยะห่างประมาณ ๒ วา สาววิศวฯลั่นไกปืนใส่โจร นัดแรกยิงผิด ความแม่นยำไม่มี สอบถามได้ความว่าตั้งแต่ซื้อปืนมายังไม่เคยยิง แต่รู้วิธียิง โจรตั้งสติได้โยนหลอดยาพ่นทิ้ง เงื้อมีดสุดแขนกะแทงให้ตาย สาววิศวฯไม่เสียทีที่เรียนสูง คราวนี้กำปืนด้วยมือทั้งสองข้าง เล็งไปที่หน้าอก ไอ้โจรพุ่งเข้าใส่ในระยะห่างไม่ถึงวา เสียงปืนดังปัง โจรชะงัก สาววิศวฯมือชาเลือดไหลเต็มมือ ได้ผลไอ้โจรวิ่งหนีแบบเซๆทิ้งมีดไว้ในบ้าน ส่วนสาววิศวฯนิ้วชี้มือซ้ายเกือบขาด ก็อีตอนจับปืนด้วยมือสองข้างดันเอานิ้วชี้มือซ้ายไปปิดปากกระบอกปืนไว้ นิ้วเลยเกือบขาด เย็บไปหลายเข็ม ผมไปดูสถานที่เกิดเหตุร่วมกับพนักงานสอบสวน พบไอ้โจรไปนอนตายที่ด้านหลังห้องแถวห้องที่ถัดไป เข้าใจว่าปีนหนีไต่ไปตามกำแพง ขาดใจตายตกจากกำแพงไปนอนกับพื้น มีบาดแผลถูกกระสุนปืนที่กลางหน้าอก
ผมต้องชมเชยการแก้ปัญหาของสาววิศวฯและไม่ลืมแนะนำให้ไปซ้อมยิงปืน ท่านผู้อ่านที่เป็นสุภาพสตรีหากถ้าตัวท่านเจอเหตุการณ์แบบนี้จะรับมือกับโจรยังไง เอาวิธีของเธอไปใช้ก็ได้ ในส่วนของทางคดี พนักงานสอบสวนต้องดำเนินคดีกับสาววิศวฯข้อหา "ฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา" แต่มีเหตุ "ป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุและเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึง" พนักงานสอบสวนมีความเห็นควรสั่งไม่ฟ้อง คดีถึงที่สุดโดยพนักงานอัยการมีความเห็นสั่งไม่ฟ้อง ตามความเห็นพนักงานสอบสวน
นี่แหละครับภัยจากโจรถ้ำมอง ผมบอกแต่แรกแล้วว่า “ถ้ำมอง” อาจนำไปสู่อาชญากรรมได้ ท่านที่ใช้ห้องน้ำสาธารณะพึงระมัดระวัง สถิติอาชญากรรมเกิดขึ้นที่ห้องน้ำสาธารณะจำนวนมาก ภัยจากการถูกแอบถ่ายบันทึกภาพด้วยเครื่องมืออีเล็กโทรนิคก็เยอะ แม้ห้องน้ำที่บ้านของท่านเองก็ต้องระวังนะครับ.