ขี้เอาเคล็ด

ใครถูกขโมยขึ้นบ้านมักจะพบว่าคนร้ายถ่ายอึไว้ด้วย เจอแบบนี้บ่อยๆเลยเหมาว่าเป็นการ “ขี้เอาเคล็ด” เจ้าทรัพย์บางรายนอนหลับเป็นตายก็หาว่าโดนลมยา ความจริงไม่ใช่ อ่านแล้วจะได้ความรู้เกี่ยวกับโจร
"ตังกวย" สายลับคนแรกรู้จักกันสมัยผมยศร้อยตำรวจตรีอยู่ สภ.เมืองนครปฐม ถูกจับพร้อมอาวุธปืนพกรีวอลเวอร์ของผู้อื่น ตังกวยฯเลือกกินของถูกในข้อหารับของโจรเพียงหกเดือนก็พ้นโทษ ความที่ถูกอัธยาศัยกันตอนที่โดนขังที่โรงพักพอพ้นโทษก็มาฝากตัวเป็นลูกศิษย์ ตังกวยฯเป็นหัวหน้าแก๊งตัดช่องย่องเบา มีสมัครพรรคพวกเป็นสิบ ได้ความรู้เรื่องของโจรหลายเรื่อง
“จูล่ง” คือเครื่องมือที่ใช้ในการสะเดาะกุญแจ เป็นเหล็กกล้าแบนๆ ส่วนปลายจะแหลมเลียว ค่อยๆโค้งงอคล้ายกับเคียวเกี่ยวข้าวแต่หนาและแข็งกว่า การทำงานของ จูล่ง ใช้หลักคานดีดคานงัด เอาส่วนปลายจิกเข้าไปในช่องว่างระหว่างขอกุญแจกับตัวกุญแจแล้วค่อยๆเพิ่มแรงดันเข้าไป ขอกุญแจก็จะหลุดออกจากตัวกุญแจอย่างง่ายดาย ตำรวจบางคนไม่รู้จัก จูล่ง เคยมีตำรวจตั้งด่านตรวจพบเครื่องมือนี้ตังกวยฯแก้ตัวว่าเป็นเครื่องมือสำหรับเปลี่ยนยางรถยนตจึงรอดการตรวจของด่านไปได้ อุปกรณ์สำคัญอีกอย่างคือคีมตัดเหล็กขนาดสี่หุนมีสองขา ไว้ใช้สำหรับตัดกัญแจในกรณีที่ใช้จูล่งไม่ได้ผล จะต้องเตรียมแป๊บน้ำโลหะไปด้วยอีกสองอันเพื่อสวมขาคีมตัดให้ยาวขึ้น ทำให้มีแรงสำหรับโน้มกดเวลาตัดกุญแจ
ความฉลาดของโจรงัดแงะก็คือจะเตรียมกุญแจติดตัวไปอีกดอก หลังจากที่ตัดกุญแจเข้าไปลักทรัพย์ในบ้านแล้ว เมื่อออกจากบ้านเจ้าทรัพย์ก็จะนำกุญแจดอกใหม่ใส่แทนไว้ให้ เจ้าทรัพย์รู้ตัวตื่นขึ้นมาเห็นหลังคนร้ายไวๆแต่ไม่สามารถติดตามได้เพราะติดกุญแจ กลายเป็นถูกคนร้ายขังไว้ในบ้านตนเอง
เครื่องมืองัดแงะที่สำคัญอีกอย่างก็คือ ไขควงปากแบนความกว้างประมาณ 1 เซ็นต์ ยี่ห้อแชมเปี้ยนดีที่สุด เอาไปเผาไฟร้อนตีให้แบนลงไปอีกแล้วรีบจุ่มน้ำ วิธีนี้จะทำให้ส่วนปลายแข็ง รีดส่วนปลายให้บางเพื่อสะดวกในการแหย่งัดประตูหน้าต่าง แหย่เข้าไปลึกมากเท่าไหร่ยิ่งจะมีแรงงัดมากเท่านั้น ตัวไขควงตีให้โค้งงอเพื่อให้มีมุมกว้างเวลางัด ส่วนของประตูหน้าต่างที่บอบบางที่สุดคือตะปูที่ยึดกลอน(สำหรับประตูหน้าต่างที่เป็นไม้) ถ้าไปเจอไขควงลักษณะนี้ที่ใดก็ทราบได้เลยว่าเป็นอุปกรณ์งัดแงะ
สำหรับประตูเหล็กยืดหรือประตูเหล็กม้วนหากเป็นกุญแจรูแบนพวกโจรก็มีกุญแจผีไขออกง่ายดาย ที่โจรกลัวคือกุญแจยูเนี่ยนที่รูกุญแจเป็นสี่แฉกยังไม่มีกุญแจผี ก่อนโจรกรรมพวกโจรจะขับรถตระเวณตามหมู่บ้านต่างๆ บ้านไหนชอบนอนเปิดหน้าต่างจะหมายตาเป็นอันดับแรก บ้านไหนมีเหล็กดัดผ่านไปก่อน โจรไม่ชอบเพราะเสียเวลาตัดเหล็ก ผ่านไปเข้าบ้านอื่นมีให้เลือกเยอะ มีหมาเฝ้าบ้านก็ไม่กลัว จะเตรียมลูกชิ้นเนื้อปิ้งหอมๆยัดสติ๊กนินไว้ข้างใน ขับรถผ่านรอบแรกหมาส่งเสียงเห่าขรมก็โยนลูกชิ้นเข้าไปสัก 5-6 ลูก กลิ่นชิ้นปิ้งหอมหวลดีนักหมาจมูกไวเดี๋ยวก็มางับ ทิ้งเวลาสักครึ่งชั่วโมงขับรถวนมาอีกครั้งเงียบกริบก็เข้าปฏิบัติการได้เลย ฉะนั้นบ้านไหนที่เลี้ยงหมาเฝ้าบ้านพิจารณาเรื่องนี้ด้วย ถ้าเชื่อใจว่าหมาของท่านไม่สนใจอาหารอื่นนอกจากที่เจ้าของให้ ก็ปล่อยได้ แต่ถ้าไม่แน่ใจก็ควรขังไว้ในกรงให้ห่างจากการโยนลูกชิ้นปิ้ง
สิ่งที่โจรกลัวอีกอย่างคือบ้านที่ติดสัญญาณกันขะโมย บ้านที่ติดกล้องวงจรปิด ถ้าโจรรู้ก็จะเลี่ยงไปเข้าบ้านอื่นแทน รั้วกำแพงบ้านก็สำคัญ ไม่ทราบความประสงค์เจ้าของบ้านทำเพื่อสวยงามหรือป้องกันขะโมย บางบ้านทำรั้วสูงแต่มีรอยบาก รอยหยัก สะดวกแก่การวางเท้าเวลาปีน แถมเสริมเหล็กไว้ข้างบนเพื่อให้โจรใช้เป็นที่เหนี่ยวรั้งในการปีน รั้วกำแพงที่ปีนยากคือแบบเรียบๆและสูง ที่กลัวไม่อยากเข้าคือบ้านที่ติดลวดไฟฟ้าแรงสูงไว้เหนือกำแพงแต่ก็มีจุดอ่อนอีกเพราะช่วงเหนือประตูทางเข้าไม่ได้ติดเอาไว้ด้วย คนร้ายเลยปีนตรงประตู ป้องกันดีที่สุดคือการติดสัญญาณกันขะโมยครับ
หมู่บ้านที่มีระบบรักษาความปลอดภัย มี รปภ.ทางเข้า-ออก รถเข้าต้องแลกบัตรก็ยังโดน บางหมู่บ้านเขี้ยว จะไปพบใครต้องให้รอที่ซุ้มรักษาความปลอดภัย รปภ.จะโทรเข้าไปประสานคนในบ้านก่อน เมื่ออนุญาตจึงให้เข้า บางหมู่บ้านมีเอกสารให้ไปด้วยเพื่อให้เจ้าของบ้านที่ไปพบเซ็นชื่อนำมาส่งตอนกลับ เป็นเพราะหมู่บ้านเหล่านี้โดนซะจนเข็ด ก็พวกโจรนั่งรถปิกอัพเข้าไปแล้วทิ้งลูกสมุนลงปฏิบัติการแล้วรถปิกอัพขับออก นัดแนะเวลาแล้วขับเข้าไปรับอีกครั้ง แค่นี้ก็หลอก รปภ.ได้แล้ว วิธีการนี้เข้าตอนกลางวัน หมู่บ้านใหญ่ๆ เข้าไปแล้วกดออด บ้านไหนมีคนออกมาก็อ้างว่าจำบ้านผิด บ้านไหนปิดบ้านทิ้งไว้ไม่มีคนอยู่ กดออดนานไม่มีคนเปิด..โดน
ถามเรื่องการ “ลมยา” ผู้เสียหายที่โดนย่องเบามักจะบอกว่า “นอนหลับเป็นตายสงสัยโดนลมยา” ตังกวยซึ่งเคยย่องเบามาหลายสิบปีบอกว่าไม่เคยใช้และไม่เคยเห็นมีโจรกลุ่มไหนใช้ หลักจิตวิทยาง่ายๆ บ้านไหนมีเด็กกับคนแก่จะพยายามหลีกเลี่ยง เด็กชอบตื่นไม่เป็นเวลาและตื่นบ่อย คนแก่มักจะตื่นปัสสาวะกลางดึก เวลาที่โจรย่องเบาชอบเข้าคือตอนตี3 ช่วงนี้แหละที่คนในบ้านหลับเป็นตาย เคล็ดลับอีกอย่างคือพวกโจรจะหลีกเลี่ยงพวกกลิ่นน้ำหอมจากโลชั่นและเครื่องประทินผิวต่างๆ ถ้ามีกลิ่นน้ำหอมติดตัวไปแม้แต่น้อยนิดเจ้าทรัพย์ที่กำลังหลับสนิทจะทำจมูกขยุบขยิบ ดีไม่ดีพาลตื่นเอาดื้อๆเพราะมีกลิ่นแปลกปลอม ก่อนเข้าปฏิบัติการพวกโจรงัดแงะจึงต้องสระผมชะล้างกลิ่นครีมหรือโลชั่นออกให้หมด ใช้เสื้อซักใหม่ที่ไม่มีกลิ่น
เมื่อเข้าไปในบ้านเจ้าทรัพย์ได้แล้วพวกโจรก็ยังมีระบบความปลอดภัย ถ้าเข้าห้องนอนตังกวยจะทำหน้าที่ยืนคุมที่หัวนอนพร้อมไม้หน้าสาม ลูกน้องจะหยิบฉวยเฉพาะของมีค่าชิ้นเล็กๆ ของใหญ่ที่ต้องแบกหามไม่เอา การปฏิบัติการต้องไร้เสียง ถ้าเจ้าทรัพย์หูไวรู้สึกตัวตื่นก็จะผงกศีรษะ หน้าที่ของตังกวยก็จะประเคนด้วยไม้ที่เตรียมมาที่หน้าแง นึกภาพแล้วเสียวเพราะเวลานอนหลับเมื่อมีเสียงผิดปกติมาทำให้ตื่น จะผงกศีรษะ มันรับกับไม้หน้าสามพอดีเลย อาจถึงตายได้นะครับ *วิธีที่ควร..เมื่อได้ยินเสียงผิดปกติในห้อง ให้นอนกับที่เฉยๆแล้วลืมตาดู เมื่อตาชินกับความมืดก็จะสามารถมองเห็นในที่มืด ต่อไปก็หาวิธีจัดการกับโจร อย่าได้ลุกไปเปิดไฟโดยเด็ดขาด พอผงกหัวก็โดนแล้ว บางท่านชอบซุกปืนไว้ใต้หมอน ถ้าเป็นโจรแก๊งนี้ท่านไม่มีสิทธิ์ เพียงเคลื่อนไหวมือก็โดนแล้วเพราะมันยืนอยู่บนหัว สำหรับผม..ปืนอยู่ในตำแหน่งมือเวลานอน ถ้าโจรปฏิบัติการห้องอื่นที่ไม่ใช่ห้องนอน พวกโจรจะสังเกตแสงไฟและเสียงร้อง เจ้าทุกข์ส่วนใหญ่ถ้ามีเสียงปกติเกิดขึ้นในบ้านจะลุกขึ้นเปิดไฟฟ้า พอตั้งสะติได้ก็จะร้องตาม “ขะโมยๆ” นั่นแหละเป็นสัญญาณบอกให้คนร้ายหนี
ส่วนเรื่องการ “อึ” ตังกวยฯบอกว่าจะเข้าไปย่องเบาทีไรก็กลัวทุกครั้ง กลัวเจ้าของบ้านตื่น กลัวถูกจับ ความกลัวทำให้อึไหล ต้องอึก่อน ส่วนมากจะอึกันข้างนอกบ้านที่จะเข้าแต่พวกมือใหม่ๆขนาดอึกนอกบ้านแล้วยังไปปวดในบ้านเจ้าทุกข์อีก ก็เลยต้องปล่อยออก มันก็คือเรื่องวิทยาศาสตร์ เป็นปฏิกิริยาของการเกิด “excite”หรือ“ตื่นเต้น” นั่นเอง
ตังกวยฯพาสมัครพรรคพวกมาฝากเนื้อฝากตัวหลายคน แต่ละคนล้วนมีวิทยายุทธเฉพาะด้าน สงัดฯสามารถพริ้วกายเข้าช่องเล็กๆได้, โพธิ์ฯร่างบึกบึนพร้อมชนเมื่อเจ้าทุกข์สู้, สมัยฯสูงใหญ่ขับรถอึด ถนัดแบกหาม, ก๊กเฮงฯจอมงัดแงะ, สำรวยฯถนัดขะโมยรถ, ประสาทฯและทองปลิวฯลูกมืองัดแงะ, ทวีเซ็นฯถนัดตัดเศียรพระพุทธรูป ฯลฯ ถูกยิงตายซะส่วนใหญ่ หายสาปสูญก็มี อยู่ในคุกก็หลายคน ที่เหลืออยู่ก็ “ตังกวย” อายุ 80 แล้วยังแข็งแรง เลิกเดินสายโจรอย่างเด็ดขาด ประกอบอาชีพสุจริตขายก๋วยเตี๋ยวผัดไทอยู่หน้าวัดลำลูกบัว ดอนตูม นครปฐม “เจ๊แอ๊ดโภชนา” ภรรยาเป็นคนผัดฝีมือไม่เบา ผ่านเส้นทางนี้อย่าลืมแวะทาน
รู้เท็คนิคการทำงานของตำรวจมาเยอะแล้ว รู้ทางโจรไว้บ้างก็ดี รู้แล้วก็หาทางป้องกันนะครับ.