หลายๆคนคงจะเคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับอภินิหารของเหล็กไหล ส่วนมากเล่าต่อกันมาจริงเท็จไม่รู้ ผู้ที่ใกล้ชิดเหตุการณ์คือบุคคลที่ผมได้กล่าวถึงในอภินิหารอาจารย์เสริฐ ตอนที่ ๑, ๒ บางคนได้เสียชีวิตไปแล้ว บางคนยังมีชีวิตอยู่แต่ก็ไม่มีใครได้สัมผัสหรือเห็นสภาพจริงๆของเหล็กไหล ส่วนมากจะมีภาชนะหุ้มห่อ ผู้ที่เป็นต้นตอความลับนี้ก็คือ “อาจารย์เสริฐ” ผมไม่เชื่ออะไรง่ายๆถ้าไม่ได้เห็นกับตา จึงต้องตามพิสูจน์หาความจริง

อีกบุคคลหนึ่งที่ผมได้ติดตามหาข้อมูลเพื่อพิสูจน์ความจริง คือ คุณสุทธิพร และคุณนวลตา กรรณสูต สามีภรรยา คุณสุทธิพรฯเป็นเจ้าหน้าที่ชั้นผู้ใหญ่ของบริษัทการบินไทย ตอนที่ผมรู้จักคุณสุทธิพรฯเป็นหัวหน้าเขตพื้นที่โซนเอเชีย ผมมีโอกาสพบคุณสุทธิพรและคุณนวลตาฯ ทั้งสองท่านรู้จักอาจารย์เสริฐฯดี เคยพาไปเอาเหล็กไหลที่ถ้ำผาบ่องแต่เอามาไม่ได้ คุณสุทธิพรฯไปกับคุณนวลตาฯ คุณสุทธิพรฯเข้าไปในถ้ำกับอาจารย์เสริฐฯ ยืนยันว่าเห็นงูตัวใหญ่มากเพียงเลื้อยผ่านเข้ามาในระยะใกล้ งูมีเกล็ดใหญ่เท่าฝ่ามือ เกล็ดงูได้บาดที่ลำตัวคุณสุทธิพรฯจนปรากฏเป็นรอย (ผมเริ่มสงสัยว่างูทำไมมีเกล็ด และเกล็ดแข็งถึงกับบาดลำตัวเป็นรอยได้ไง) ผมไม่ได้ซักอะไรคุณสุทธิพรฯมากนักเพราะผมรู้จักอาจารย์เสริฐฯดีอยู่แล้ว ต้องตามหาความจริงให้ได้ (ปัจจุบันคุณนวลตาถึงแก่กรรม ส่วนคุณสุทธิพรฯป่วยโรคหลอดเลือดสมองแตก ไม่สามารถพูดจาได้)

ย้อนมาถึงเรื่องการแบ่งเหล็กไหล ในที่สุดก็สามารถหามะพร้าวซึ่งมีตาเดียวมาได้ ๓ ใบ นำผลมะพร้าวมาสดๆไม่ต้องปอกเปลือก อาจารย์เสริฐฯทำพิธีแบ่งเหล็กไหลด้วยอาคม นำบาตรที่ผูกผ้าแดงวางแล้วเอามะพร้าว ๓ ลูกวางใกล้ เขย่าบาตรยังได้ยินเสียงโลหะกลิ้งไปมา ขณะทำพิธีทีมงานที่เดินทางไปเอาเหล็กไหลจากถ้ำผาบ่องคอยจ้องดูไม่กระพริบตา อาจารย์เสริฐฯร่ายคาถาเป็นภาษาเขมรนานหลายนาทีแล้วเป่าไปที่บาตรผูกผ้าแดง อาจารย์เสริฐฯตบมือ ๑ ครั้งเป็นสัญญาณบอกว่าเสร็จพิธี ผู้ร่วมพิธีเขย่าบาตรเสียงวัตถุในบาตรหายไป แต่เมื่อไปเขย่ามะพร้าวทั้ง ๓ ลูกจะมีเสียงเหมือนมีของแข็งอยู่ภายในซึ่งก่อนทำพิธีจะไม่มี พล.ต.ต.เวทย์ฯ พ.ต.ท.อดุลย์ฯและคุณมานิตย์ฯเอามะพร้าวบรรจุเหล็กไหลไปคนละลูก อาจารย์ฯเสริฐฯมีวิธีการที่แยบยลซึ่งวิธีนี้ทำให้ไม่มีใครได้เห็นเหล็กไหล ถ้าจะผ่ามะพร้าวออกมาดูอย่าลืมนะครับอาจารย์เสริฐฯย้ำนักย้ำหนาว่า เมื่อไม่มีภาชนะหุ้มห่อเหล็กไหลจะหายไปทันที ทั้งสามคนก็ได้นำเหล็กไหลกลับไป

ผมติดตามเหล็กไหลของ พล.ต.ต.เวทย์ฯว่าไปอยู่ที่ใด ได้ความว่ามีคณะบุคคลพาอาจารย์เสริฐฯนำเหล็กไหลบุกคาสิโนที่มาเก๊าท์ จุดประสงค์เพื่อสะกดลูกเหล็กที่หมุนอยู่ในวงล้อรูเลตให้ตกลงในช่องที่ต้องการ โดยทีมงานนั่งประจำที่โต๊ะรูเลตเตรียมแทงเชื่อว่าอำนาจของเหล็กไหลโดยการใช้อาคมบังคับของอาจารย์เสริฐฯจะสามารถสั่งให้ลูกเหล็กในวงล้อไปตกในช่องที่ทีมงานวางเงินพนัน ทีมงานนั่งประจำโต๊ะเรียบร้อยโดยทางเจ้าหน้าบ่อนคาสิโนไม่ทราบว่ามีการวางแผนที่จะใช้ใช้เวทย์มนต์เพื่อโกงบ่อน ถึงตอนที่อาจารย์เสริฐฯจะต้องทำพิธี อาจารย์เสริฐฯอุ้มลูกมะพร้าวเหล็กไหลเอาผ้าคลุมไหล่บังเดินวนรอบโต๊ะรูเลต ๓ รอบพร้อมกับบริกรรมคาถาเป็นภาษาเขมรเบาๆ การกระทำของอาจารย์เสริฐฯไปรอดพ้นจากสายตาเจ้าหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของบ่อน ก่อนที่อาจารย์เสริฐฯจะเดินครบ ๓ รอบก็ถูก รปภ.ของบ่อนคุมตัวไปสอบ พบลูกมะพร้าวเหล็กไหลสอบถามอาจารย์เสริฐฯว่ามันคืออะไรและทำไมต้องอุ้มเดินวนรอบโต๊ะรูเลต ถ้าพูดความจริงต้องเป็นเรื่องแน่เพราะเท่ากับวางแผนโกงบ่อน อาจารย์เสริฐฯก็เลยบอกไปว่าเป็นลูกมะพร้าวธรรมดา ที่นำมาเดินวนก็เป็นเรื่องความเชื่อไสยศาสตร์ ชาวต่างประเทศไม่เชื่อไสยศาสตร์อยู่แล้วและเคยเห็นคนไทยพยายามในเรื่องเช่นนี้บ่อยครั้ง รปภ.ปล่อยตัวอาจารย์เสริฐฯไปแต่ยึดลูกมะพร้าวไว้โดยไม่ทราบว่ามีเหล็กไหลอยู่ภายใน คณะเดินทางเลิกล้มเล่นการพนันรีบปลีกตัวออกจากบ่อนแล้วเดินทางกลับ ขืนชักช้าอาจติดคุก จนกระทั่งบัดนี้ไม่มีใครกล้าไปติดตามทวงถามเอาลูกมะพร้าวเหล็กไหลคืนจากบ่อนที่มาเก๊าท์

ผมฟังแล้วเหมือนเรื่องนิยายตลก ไม่ได้ติดตามว่าเหล็กไหลที่เหลืออยู่กับบุคคลอีก ๒ คนจะเป็นไปอย่างไร ยังอยู่หรือไม่ ถึงคราวที่ผมจะต้องเช็คบิลกับอาจารย์เสริฐฯโดยตรง ติดตามตอนต่อไป “ลองของอาจารย์เสริฐฯ”