การไปท่องเที่ยวต่างแดน ผมจะใช้คำว่า “ผจญภัย” เหตุผลก็คือ ความไม่คุ้นเคยกับภูมิประเทศ (อาจจะหลงเอาง่ายๆ) ไม่คุ้นเคยกับสภาพอากาศ ภาษาพูดกันไม่รู้เรื่อง และที่สำคัญอีกเรื่องหนึ่งก็คือ ด้านความปลอดภัย เพราะว่าเราไปต่างถิ่น ผู้คนในต่างถิ่นไม่รู้จักว่าเราเป็นใคร เราก็ไม่รู้จักเขา ต่างฝ่ายต่างระวังกัน และทุกประเทศจะเหมือนกันไปหมดคือ พวกมิจฉาชีพชอบประกอบอาชญากรรมกับนักท่องเที่ยว เพราะรู้ว่านักท่องเที่ยวจะไม่มีเวลาติดตามเอาเรื่อง ภาษาที่ใช้ในการติดต่อก็ไม่สะดวก จะเห็นได้ว่าบรรดานักท่องเที่ยว ไม่ว่าประเทศอื่นที่มาเที่ยวบ้านเรา หรือพวกเราไปเที่ยวประเทศอื่น สิ่งที่ไก๊ด์ทัวร์จะฝังหัวนักท่องเที่ยวก็คือ ให้ระวังโจรลักทรัพย์ พวกวิ่งราว พวกล้วงกระเป๋า สังเกตนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศมาเที่ยวไทย จะเดินกุมกระเป๋าสตางค์ หรือไม่ก็เอากระเป๋าสตางค์ ของมีค่า ใส่กระเป๋าเป้เข็มขัด เอาด้านซิพรูดไว้ข้างหน้า เวลาเดินไปไหนก็เอามือกุม เราไปประเทศอื่นๆส่วนมากก็จะปฏิบัติในลักษณะเดียวกัน แต่สำหรับในประเทศรัสเซีย มันต้องมีอะไรที่พิเศษกว่าที่ประเทศอื่นๆแน่ๆ ค่อยๆติดตามไปนะครับ
ถ้าจะถามว่า ประเทศรัสเซียน่าไปเที่ยวไหม ผมต้องตอบทันทีว่า ในชีวิตท่านจะต้องไปสักครั้ง ไปดูความยิ่งใหญ่ มหึมา มโหฬาร ตระการตา สมแล้วที่เคยเป็นมหาอำนาจรุ่งเรืองในอดีต ปัจจุบันก็ยังคงดำรงความยิ่งใหญ่อยู่ ต้องไปดูให้เห็นกับตาจึงจะสามารถนำไปเปรียบเทียบกับที่อื่นได้ ส่วนอะไรยิ่งใหญ่บ้างผมจะไม่บอกละเอียด ถ้าอยากรู้ต้องไปดูเอง และจะได้ผจญภัยไปด้วย และถ้าจะถามต่อไปอีกว่า จะกลับไปอีกครั้งไหม ส่วนใหญ่จะบอกว่า “ไม่เอาแล้ว ครั้งเดียวพอ” เป็นเพราะอะไร ลองศึกษาดูนะครับ

สิ่งหนึ่งที่อยากจะนำมาบอกคือ ความยิ่งใหญ่ของสิ่งก่อสร้าง ไม่ว่าจะเป็นโบสถ์ พิพิธภัณฑ์ พระราชวังต่างๆ ผมจำชื่อไม่ค่อยจะได้เพราะมีมากมายไปหมด ที่แนะนำให้ต้องไปดูเวลาท่านไปเที่ยวก็คือ พระราชวังฤดูหนาว พระราชวังฤดูร้อน ในเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบริก แต่ละแห่ง พื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล เนื้อที่เป็นร้อยๆไร่ อาคารสวยสดงดงามทั้งภายนอกและภายใน รูปทรงสถาปัตยกรรมสง่างามประทับใจ ยิ่งภายในประดับประดาอลังการสุดๆ ไม่น่าเชื่อว่ามนุษย์จะทำได้ แต่ละพระราชวังจะมีห้องที่มีลักษณะเป็นท้องพระโรง ตกแต่งสวยงาม เหนือคำบรรยาย แต่ละห้องขนาดเกือบครึ่งสนามฟุตบอล ห้องเล็กห้องน้อยที่ตกแต่งลวดลายประดับของมีค่าอีกไม่ต่ำกว่าพันห้อง ถ้าเปรียบเทียบกับของบ้านเราแล้วก็ต้องทำใจ ต้องยึดถือหลักความพอเพียงและความพอใจในสิ่งที่เรามีอยู่

ความเจริญด้านวัตถุ รัสเซียมีมานานแล้ว ปัจจุบันเปิดประเทศ ใครๆก็แห่ไปลงทุนที่รัสเซีย ทำให้รัสเซียเจริญรุดหน้าด้านวัตถุหนักขึ้นไปอีก ผิดกับเมื่อ ๒๐ ปีที่แล้วที่เคยไปมา ตอนนั้นประเทศยากจนมาก ตอนนี้ผิดราวหน้ามือเป็นหลังเท้า มีศูนย์การค้าใหญ่ สินค้าแบรนเนมทุกยี่ห้อมีหมด รถยนต์ราคาแพงๆทุกค่ายรุ่นใหม่ๆกว่าบ้านเราเต็มถนน ทำให้การจราจรติดขัดหนักไปยิ่งกว่ากรุงเทพฯ พวกเราผจญเรื่องการจราจรในกรุงมอสโคว์มาแล้ว ระยะทางประมาณ ๔ กม.ใช้เวลาเดินทาง ๑ ชั่วโมงครึ่ง ดีอย่างที่นี่ ไม่มีรถมอเตอร์ไชด์ รถตุ๊กๆ รถปิกอัพ ทำให้ถนนหนทางดูสะอาดตา (อากาศมันบังคับ ถ้าขืนมีก็ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้ ที่นี่หนาวจัด สุดๆถึง -๕๐ องศาเซ็นเซียส ) ต้องชมสถาปัตยกรรมอาคารบ้านเรือนริมถนน รูปทรงสวยงามเหมือนกันไปหมด เป็นทรงโรมัน( สถาปัตยกรรมแบบอะไรผมก็จำชื่อเรียกไม่ได้ ) ทุกอาคารมีรูปปูนปั้นลวดลายกรอบประตูหน้าต่าง ลักษณะคล้ายๆกับกระทรวงกลาโหมของเรา แต่ของเขาสวยกว่ามาก ความสูงของอาคารเท่าๆกันดูเป็นระเบียบ ไม่มีตึกสูงโด่เด่ แต่ละอาคารเล่นสีสัน ยามค่ำคืนประดับไฟทุกตึก สวยงามมากจริงๆ

แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ได้งดงามไปกับด้านวัตถุก็คือ อัธยาศรัยของรัสเซีย ต้องเรียกว่า “ใช้ไม่ได้” (เฉพาะที่นักท่องเที่ยวไปสัมผัสมา ทุกคนจะพูดเหมือนกันหมด) อาจะมีคนที่มีจิตใจดีบ้างเหมือนกันแต่ยังไม่เคยเจอ ประการแรกคือหน้าบึ้ง ดูท่าทางไม่เป็นมิตร ยิ้มไม่เป็น ประการที่สองดุยังกับหมา พูดดีๆไม่ได้หรือไง ไม่เชื่อลองเข้าไปในพระราชวังหรือพิพิธภัณฑ์ จะมีคนหน้าบึ้งๆยืนคุมแต่ละห้อง ถ้าไปจับต้องอะไรที่ห้ามเข้า เป็นเรื่อง พี่แกจะส่งเสียงดัง หน้าตาถะมึงทึง ประการที่สามไม่มีวัฒนธรรม เข้าคิวไม่เป็น ไม่รู้จักเรียงคิว ไม่ว่าจะเป็นคิวรอเข้าห้องน้ำ คิวรอเช็คกระเป๋าเข้าสนามบิน คิวขึ้นเครื่องบิน พี่แกแทรกเอาดื้อๆ จวนจะตะบันหน้ากันไปหลายครั้ง ประการที่สี่หยาบคาย คนเฝ้าประตูห้องน้ำที่ศูนย์การค้าใกล้วังเคลมลิน ใครปวดอึ ปวดฉี่ มึงต้องจ่ายก่อน ๘ รูเบิล( ประมาณ ๑๐ บาทกว่าๆ จึงจะเข้าได้ ) ถ้าไม่มีจ่ายก็ปล่อยให้ราดไป คนไทย ๒ คนหาเศษตังไม่พอ ฉี่จะราดเข้าห้องน้ำไม่ได้ จนนักท่องเที่ยวต่างชาติที่อยู่ใกล้ๆสงสาร ควักเศษเงินให้ พวกเราอีกกลุ่มหนึ่ง ๓-๔ คนจ่ายเงินแล้วเข้าไปฉี่ ตอนจะออกจากห้องน้ำ คนเฝ้าเป็นหญิงกลางคนกักตัวไว้อีก บอกว่ายังจ่ายเงินไม่ครบทุกคน บังคับให้จ่าย พอดีพวกเราเก็บใบเสร็จไว้ (เงินค่าเข้าห้องน้ำยังต้องมีใบเสร็จ) พอโต้เถียงกันจึงควักใบเสร็จแสดง คนเฝ้าห้องน้ำยอมแพ้แต่แสดงมรรยาทเลวทราม ถ่มน้ำลายถุยใส่พื้นตามหลังพวกเรา เป็นเมืองไทยมึงโดนตบ

อากาศที่มอสโคว์ตอนที่ไปถึงประมาณ ๘ องศาเซลเซียส ที่เซนต์ปีเตอร์สเบริกประมาณ ๖ องศาเซลเซียส ตอนกลางวันจะอุ่นขึ้นเล็กน้อย ข้อมูลพวกนี้รู้มาก่อนแล้ว เตรียมพร้อมรับมืออยู่ ที่ผมจะนำมาเล่าให้ฟัง จะไม่มีอยู่ในข้อมูลของบริษัททัวร์ ค้นหาทาง internet ก็ไม่พบ
ย้ำ…..ในชีวิตท่านต้องหาโอกาศไปสักครั้ง เอาข้อมูลจากผมไปประกอบการพิจารณาด้วย แล้วท่านจะรักบ้านเกิด รักเมืองไทยมากขึ้น ตอนต่อไป “ผจญภัยที่สนามบิน”